Docenten met een tijdelijke aanstelling verenigen zich

Op donderdag 23 november van 18.00 – 20.00u vindt de volgende bijeenkomst van docenten met een tijdelijke aanstelling plaats. Meld je hier aan

Donderdag 26 oktober kwamen we met ruim twee dozijn docenten aan het eind van de werkdag bijeen voor een bijeenkomst georganiseerd door Jaap Bos en Irma Meijerman. Van rechten tot farmaceutische wetenschappen, van psychologie tot en met liberal arts, wat we met elkaar gemeen hadden was niet zozeer een vakgebied, maar een status: die van tijdelijke docent. Alle aanwezigen waren in dienst met een tijdelijk contract – sommigen voor enkele maanden, anderen voor twee of zelfs vier jaar, maar niemand had expliciet zicht op een vaste baan bij de Universiteit. Om hierover in discussie te gaan faciliteerde de Teaching Academy een discussieavond zodat er universiteitsbreed ervaringen konden uitgewisseld en plannen gemaakt om de situatie te verbeteren.

Tijdelijke aanstellingen

De afgelopen jaren is er vanuit de VSNU geprobeerd om afspraken te maken over de toenemende hoeveelheid tijdelijke contracten onder wetenschappelijk personeel. Landelijk had in 2016 gemiddeld 31% van de universitair docenten een tijdelijk contract. Dit gebrek aan zekerheid draagt niet bij aan de kwaliteit van onderwijs en onderzoek aan de universiteit. Bovendien speelt de onzekerheid over werk een rol bij de enorm hoge werkdruk die medewerkers van de universiteit ervaren (in een recent onderzoek van de FNV onder wetenschappelijk en ondersteunend personeel gaf bijna 70% van de ruim 2500 ondervraagde medewerkers aan de werkdruk als hoog tot zeer hoog te ervaren). Met dit in het achterhoofd kwamen we bijeen om te discussiëren over de problemen waar we tegenaan lopen, de mogelijke oplossingen die we konden bedenken, en wat de Universiteit Utrecht hieraan bij kan dragen.

Veel herkenning, maar ook veel verschillen tussen faculteiten

De avond bestond uit twee delen, onderbroken door een pauze met pizza. Na een korte kennismaking met de tafelgenoten (“bedenk tien dingen die jullie allemaal met elkaar gemeen hebben” – zo hielden we onder andere allemaal van watersport, hadden/hebben we een erg sterke mening over gelijkheid en hielden we erg van discussiëren, wat ook wel te merken was) kwam het eerste vel papier op tafel. In wisselende groepen besproken we waar wij als docenten binnen de werkomgeving behoefte aan hadden. Uit de gemaakte aantekeningen kwamen enkele punten bij meerdere discussies naar voren: duidelijkheid over de beschikbare faciliteiten (zoals bijvoorbeeld geld voor trainingen, mogelijkheden om naast een contract als docent toegang tot onderzoeksfaciliteiten te krijgen, over ondersteuning bij het vinden van een andere baan, etc.) en toegankelijke informatie hierover.

In de gesprekken kwam al naar voren dat er grote verschillen zijn tussen wat verschillende departementen en faculteiten hun docenten bieden, wat de duidelijkheid niet verhoogt. Uniformiteit is dus ook een punt van aandacht. Dit laatste gold ook voor de grootte van verschillende aanstellingen – sommige docenten hadden een contract berekend op basis van DCU (Docent Contact Uren), terwijl anderen daar nog nooit van gehoord hadden. Waar bij sommigen een aanstelling van 0,8 fte of 1,0 fte de norm was, werd bij andere faculteiten beargumenteerd dat er om praktische redenen geen tijdelijke contracten van meer dan 0,6 fte verleend konden worden. Na het samenvatten van een intensieve discussie kon iedereen nieuwe energie op doen met een stuk pizza om er in de tweede helft weer tegenaan te gaan.

Met nieuwe groepen en nieuwe vellen voor aantekeningen werd er nu gevraagd wat de Universiteit praktisch kon bijdragen aan het verbeteren van de situatie en wat wij als tijdelijke docenten met elkaar en voor elkaar kunnen doen. Enkele simpele zaken werden genoemd als makkelijk te verbeteren, zoals het bijvoegen van een document bij de aanstelling met een overzicht van de faciliteiten (en eventuele financiële ondersteuning, voor bijvoorbeeld trainingen) waar een tijdelijke docent toegang toe heeft. Vroeg duidelijkheid scheppen over verdere carrièremogelijkheden binnen de universiteit – zoals de kans op verlenging van een tijdelijk contracten of de mogelijkheid tot doorstromen naar een PhD – werd ook van groot belang geacht. Daarnaast werd het belang van communicatie binnen de groep benadrukt – als rond 31% van de universitair docenten een tijdelijk contract heeft is dat een groot netwerk van mensen om veranderingen mogelijk te maken. Regelmatige (maandelijkse) bijeenkomsten bieden de mogelijkheid om niet alleen zaken te bediscussiëren maar ook plannen te maken en deze uit te gaan voeren.

En dan nu… actie!

Uit de vele ideeën voor verdere bijeenkomsten zijn er drie naar voren gekomen om als eerste te bespreken:

Er zijn plannen gemaakt voor een (online) platform waarop men contact kan houden met elkaar. Hiervoor worden eventueel ook voormalige tijdelijke docenten benaderd die op andere werkplekken terecht zijn gekomen, zodat van hun expertise gebruik kan worden gemaakt.
Daarnaast zullen enkele docenten informatie verzamelen over de mogelijkheid tot het opzetten van een vakbond, om zo ook formeel een punt te kunnen maken naar de universiteit toe.
Als derde zullen twee docenten een presentatie geven over het begeleidingstraject waar zij een rol in spelen. Deze docenten spreken sinds twee jaar ieder blok met alle werkgroepdocenten en nemen interviews en enquêtes af om zo direct inzicht te krijgen in de zaken die spelen. De rapporten hiervan en de problemen en adviezen die eruit komen worden behandeld in de afdelingsvergadering, zodat er waar nodig verbeteringen kunnen worden gemaakt.

Op basis van de zaken die in de volgende bijeenkomst besproken worden zullen er verdere plannen gemaakt worden.

Op donderdag 23 november van 17.00 – 20.00u vindt de volgende bijeenkomst van docenten met een tijdelijke aanstelling plaats. Meld je hier aan