Marije van den Oever

[Studentblog] De ergernissen van studenten over docenten

Deze blog is geschreven door Marije van den Oever, studente Algemene Sociale Wetenschappen. Hij werd oorspronkelijk gepubliceerd op haar blog 2BLOOM en is met haar toestemming hier geplaatst.

Docenten ergeren zich aan een heleboel dingen die studenten doen. En dat is grotendeels terecht volgens mij. Ik zou het ook heel vervelend vinden als ik een verhaal sta te vertellen en alleen maar tegen de bovenkant van hoofden aan kijk, omdat iedereen naar zijn telefoon zit te staren. Ik snap heel goed dat je je dan best wel nutteloos voelt. Alleen krijgen wij als studenten of scholieren regelmatig te horen wat we allemaal fout doen en moeten veranderen. Terwijl docenten ook best wel wat trekjes hebben die behoorlijk ergerlijk zijn. Ik heb een aantal van deze punten op een rijtje gezet. Is dit herkenbaar of niet?

De Techniek

Overal op scholen, universiteiten en hogescholen staan al jaren computers. In plaats van krijtborden hebben we nu SmartScreens en docenten gebruiken grotendeels PowerPoint. Ik denk dat dit allemaal veranderingen zijn die ten goede komen aan de hoeveelheid informatie die studenten opnemen. Wat echter heel vervelend is: docenten hebben vaak geen idee hoe ze met de techniek om moeten gaan. Laten we even PowerPoint als voorbeeld nemen. Een behoorlijk makkelijk programma, dat je simpel kan gebruiken als je er even een cursus in volgt of voor gaat zitten. Ik heb zo vaak gezien dat docenten halverwege hun slideshow een filmpje willen laten zien en vervolgens weer helemaal vooraan moeten beginnen en alle dia’s af moeten om weer verder te kunnen. Of dat met hun muis zoeken, zoeken, zoeken over het scherm en dat de hele zaal zich ergert omdat je weet dat het knopje dat ze zoeken links bovenin staat. Volgens mij hebben we als studenten en scholieren geen hoge verwachtingen. Gewoon dat je weet hoe het programma werkt dat je gebruikt en hoe de lichten in de zaal aan en uit moeten.

De pijnlijke stiltes

Je zit met 100 man in een college zaal en de docent stelt een vraag waarop hij of zij een antwoord verwacht. In plaats van een antwoord krijg je dertig seconden van diepe, pijnlijke stilte. Dit kun je zien aan komen. Het gebeurt altijd. Dus speel daar op in en spreek iemand direct aan of stel gewoon de hele vraag niet. Wij hebben net zo een hekel aan deze stiltes als de docenten volgens mij.

Voel de vibe in de zaal aan

Het is warm in de zaal en mooi weer buiten, maar je moet binnen zitten bij een college wat vrij langdradig is en hebt al drie keer op de klok gekeken wanneer de pauze nou begint. Iedereen om je heen is ook een beetje rusteloos, maar de docent gaat door. Ik snap dat je als docent je verhaal wilt af maken, maar als je merkt dat de aandacht in de zaal verdwijnt en iedereen andere dingen gaat doen en rusteloos beweegt is het tijd voor pauze. Maak het verhaal waar je mee bezig bent snel af en vervroeg de pauze als dat nodig is.

YouTube filmpjes

Je ziet het met z’n allen al aankomen: het YouTube filmpje is afgelopen en het volgende filmpje wordt geladen. “Ze ziet het niet” denk je al, en inderdaad wordt de PowerPoint weer hervat. Tien seconden later klinkt er een geluid door de zaal en het enige wat iedereen denkt is “Daar gaan we weer”.

Spelfouten in de PowerPoint

Er wordt zo op gehamerd door alle docenten: geen spelfouten. Je wordt er op afgerekend, het heeft invloed op je cijfer, het ziet er niet netjes uit. Maar in hun eigen PowerPoint of uitleg staan regelmatig spellingsfouten. Dit voelt een beetje hypocriet.

Ze kunnen je geen gelijk geven

Je hebt je een keer goed voorbereid of je hebt toevallig al kennis over het onderwerp en in de werkgroep of in de klas wordt door de docent een fout gemaakt. Sommigen laten dit aan zich voorbij gaan, maar soms denk je ook van “hier moet ik even wat van zeggen”. Dus je gaat de discussie aan en het is duidelijk dat jij weet waar je het over hebt en dat je gelijk hebt. Aan het einde van de hele discussie valt er even zo een stilte en dan zegt de docent “ja, dat klopt toch ook. Dat zei ik.” Tenenkrommend. Hoezo is het zo erg om een leerling gelijk te geven als je zelf een fout maakt? Het is toch juist fijn dat de leerling mee doet en de fout verbetert zodat de rest van de klas het straks ook snapt op het tentamen?

Herhaling van wat ze al gezegd hebben

Soms snap je de uitleg van een docent niet en vraag je wat ze precies bedoelen, dan glimlachen ze lief en herhalen ze precies wat ze daarvoor zeiden. “Snap je het nu wel?” Nee ik snap het nog steeds niet, want u zei precies hetzelfde als de eerste keer. Wil je dat studenten of leerlingen snappen wat je zegt en begrijpen ze je de eerste keer niet, probeer het dan in andere woorden uit te leggen. Heel vaak als we dingen niet begrijpen ligt dit aan de woordkeuze. Dus het heeft geen zin om twee keer precies hetzelfde te zeggen.

Als afsluiting wil ik even zeggen dat ik heel veel respect heb voor docenten en wat ze doen. Ik vind het ontzettend knap dat ze voor een zaal staan en ons kunnen leren wat voor hun al heel erg logisch is. En sommige docenten kunnen dit zo goed. Maar voor alle docenten zitten hier misschien punten tussen die handig zijn om te verbeteren. Want ook docenten zijn niet perfect.

See ya!
Marije.

Marije van den Oever