Moet ik me meer met de samenwerking van mijn studenten bemoeien

Lieve Willemijn,

Ik vind het normaal al heel moeilijk, maar nu in de tijd van afstandsonderwijs helemaal. Wat doe je als het samenwerken tussen studenten niet lukt? Laat je ze ploeteren en is dit eigen verantwoordelijkheid? Of moet ik me er als docent mee bemoeien en hoe dan?

Groetjes van een wanhopige docent

Lieve wanhopige docent,

Bij bijna alle groepjes heb je een student die gelijk de touwtjes in handen neemt. Het ik-regel-het-allemaal-wel-op-mijn-manier-type.

Dan heb je vaak nog een paar studenten die continu ‘kwijt’ zijn. Ze reageren niet op mails en komen bij online meetings niet opdagen. Als ze wel de tijd nemen om te komen, dan is het steevast een half uur te laat, zodat die tijd voor hen nog weer samengevat moet worden.

De volgende student heeft, zonder overleg, al een stuk van de opdracht gedaan en gooit dat over de schutting met de woorden ‘zo, mijn deel is gedaan!’.

Voor welwillende studenten is zo’n samenwerking een toverformule om gefrustreerd te raken.

Ik kondig daarom van tevoren vaak aan dat ik bij de ingeleverde opdracht ook een urenverantwoording wil met daarin toegelicht hoeveel tijd er is besteed door wie en waaraan. En ik licht ook toe: ‘Jongens, ik weet hoe dit gaat. Niemand is geneigd om iets over een ander te zeggen. Maar als er iets is, en je voelt je er niet lekker bij: bespreek het binnen je groep en kom anders gewoon naar mij, want daar ben ik ook voor.’

Vaak gaat samenwerking trouwens hartstikke prima, alleen soms is het worstelen. Maar dat is natuurlijk óók gewoon een goede voorbereiding op hun professionele carriere later, want wie kent ze niet, collega’s die je laten tandenknarsen van frustratie…

Lieve groet,

Willemijn

Severina Grotenhuis