Tentamens kopen en papers op bestelling
Lieve Willemijn,
Ik maak me zorgen over de echtheid van de papers en tentamens van mijn studenten. Er zijn tegenwoordig zoveel sites met uittreksels, waar ook complete tentamens op staan. Ik heb er eens op gekeken en ja hoor: ik vond een compleet tentamen van mijn cursus terug. Om nog maar niet te spreken van de websites die aanbieden om tegen betaling complete papers te schrijven. Ik weet dat studenten onder een hoop druk staan, maar wat kan ik doen om zeker te weten dat het werk dat mijn studenten inleveren ook echt van hen is?
Vriendelijke groeten,
Peter
Dag Peter,
Ten eerste: WAT?! Een paper kopen?! Ik had dat fenomeen al lange tijd geleden naar het rijk der fabelen verwezen, maar een rondje googelen leert mij dat het inderdaad wordt aangeboden. Veelvuldig zelfs. En onder de noemer samenvattingen, studiehulp en oefententamens vond ik zelfs een complete tentamenbank, waar tegen betaling oude tentamens kunnen worden gedownload. Ook van de Universiteit Utrecht.
Als ik aan valsspelende studenten denk, denk ik aan vroeger: tentamens maken in een rokje met een spiekbriefje op je bovenbeen, formules op de onderkant van je Tipp-exflesje, vervoegingen Latijn in je rekenmachine. Maar tegen deze moderne, minder creatieve vormen van valsspelen is lastiger op te boksen. Toch zou je deze dingen kunnen proberen:
- Tentamenvragen sowieso niet klakkeloos hergebruiken.
- Studenten expliciet wijzen op de ernst van fraude en plagiaat. Een gewaarschuwd mens telt voor twee.
- Papers rangschikken op hun score op de plagiaatcheck van BlackBoard – alhoewel dit bij compleet op maat bestelde papers natuurlijk weinig uit zal halen.
- Tussenproducten beoordelen. Als je dit nog niet doet kan je het zeker introduceren: het wordt dan beter inzichtelijk of een student zelf aan een paper heeft zitten schaven of niet.
Voorkomen is beter dan genezen, maar mocht je toch een verdacht paper of al te perfect tentamen in handen krijgen, confronteer je student er dan mee. Jij kent je studenten en kan op basis van de bijeenkomsten best inschatten of hun ingeleverde werk van een realistisch niveau is. Even tactisch doorvragen op een aantal punten kan ook dienen als check of de student de stof wel echt zelf in de vingers heeft.
Maar ja, zoals Bertrand Russel ooit sprak (met bron is een quote geen plagiaat!): “De meeste mensen zouden liever doodgaan dan denken; dat doen ze trouwens ook.”
Liefs,
Willemijn
1 september 2016
Reacties
U moet ingelogd zijn om te reageren, gebruik het formulier aan de linkerkant om in te loggen met uw solis gegevens.
Beste Willemijn,
Je weet toch zelf ook best dat het met die plagiaatcheck bij de UU heel armoedig gesteld is? Na een paar jaar proefdraaien met Turnitin waar iedereen zeer tevreden over was heeft Educate-IT het dit jaar weer vervangen door een recent lokaal half-uitontwikkeld tekstcorrectieprogramma genaamd Revisely (maar voorlopig nog alleen als pilot, zie ook http://onderwijskunde.blogspot.nl/2016/09/revisely-een-tool-voor-feedback-op.html). Dit programma checkt of je spelfouten maakt en, met enige moeite, of er geplagieerd is uit andere studentenverslagen, maar als een student een heel artikel uit Nature overschrijft komt ie er mee weg. De connectie met Urkund heeft geen mogelijkheid om via crossref.org op plagiaat uit wetenschappelijke literatuur te checken. Het door de Graduate School of Life Sciences gebruikte Ephorus heeft exact hetzelfde probleem: voor het plagieren van medestudenten wordt je gepakt, maar het kopieren van Nobelprijswinnaars heeft niemand door.
Bedankt voor je reactie. Willemijn is inderdaad bekend met de stand van zaken rondom plagiaatchecks, maar jij benoemt het wel heel scherp: ‘voor het plagiëren van medestudenten wordt je gepakt, maar het kopiëren van Nobelprijswinnaars heeft niemand door.’…
Over Ephorus zegt Willemijn desgevraagd: “Ik heb zes jaar ervaring met Ephorus. Vooral bij grote opleidingen moeten junior-docenten wekelijks ‘politie-agentje spelen’. En dan is de score op de plagiaatcheck is inderdaad nog niet eens altijd een accurate indicatie – hij is afhankelijk van de omvang van het paper en in sommigen papers markeert Ephorus de boekenlijst mee als plagiaat, en in andere papers weer niet. Jij nog ideeën hoe we aan de goede kant van het probleem kunnen sleutelen Ruurd? Namelijk dat studenten in de eerste plaats niet de behoefte voelen om te plagiëren?”
Misschien scherp maar wel correct want Euphorus checkt niet middels crossref.org op plagiaat uit wetenschappelijke literatuur (alleen via Internet beschikbare Open Access papers).
Ephorus aan de Nobelstraat meldt:
De optie voor wetenschappelijk artikelen STM (Scientific, Technical and Medical) staat helaas niet aan. Dit is een apart product die wij aanbieden.
Bij Turnitin zat dat er wel bij in maar die pilot is gestopt. Overigens is Ephorus een tijdje geleden overgenomen door Turnitin en zit daar nu in een soort sterfhuisconstructie.
Het was helaas een gegeven dat het niet meer goed kwam met de Turnitin-licentie: zie http://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:RBAMS:2015:8751
Er zijn maar weinig spelers op deze markt, dus ik ben blij dat Educate een alternatief biedt. Ik heb deze week mijn eerste cursus opgezet in Revesely. De leverancier zegt dat Urkund wel checkt tegen de wetenschappelijke literatuur (ook die achter een pay wall), ik ben benieuwd.
Er is ook altijd de mogelijkheid om SafeAssign binnen Blackboard te gebruiken. Echter blijven plagiaatscans onvolledig en slechts een indicatie. Er is een simpele oplossing voor angst voor plagiërende studenten en dat is opdrachten waarbij plagiaat veel moeilijker is. Nu is dit makkelijker gezegd dan gedaan, maar de incorporatie van discussies, video’s, presentaties, real-life opdrachten bij bedrijven, praktijk opdrachten en andere zaken zorgen ervoor dat studenten veel moeilijker kunnen plagieren.
Voor opleidingen die erg tekstgebaseerd zijn zal dit heel moeilijk worden, maar niet onmogelijk…
Dat laatste (net als Revisely) is helaas natuurlijk geen optie bij het beoordelen van verslagen van studenten en manuscripten van wetenschappelijke publicaties.
Raar dat, ondanks de juridische aspecten, half universitair NL (Erasmus, Radboud, UvA, VU Leiden, Delft (verplicht) werkt met iThenticate/Turnitin.
En wat Urkund betreft: ze melden dat ze alleen toegang hebben tot sommige individuele artikelen uit sommige journals:
We do indeed have scientific journals and databases in what we call the partner section of our search material. This partner section consists of somewhere between three thousand and four thousand information providers, ranging from an individual author with a couple of articles to a database aggregator with several hundred thousand.
We might have access to ABC Journal one day but not another and, perhaps, not every article that has been submitted to the journal is always available (and so on and so forth).
If you would like me to create an account for you, please let me know. You could then see whether we have access to something but, again, you would be checking whether we have access to a specific article, not the whole journal. I am sorry to give you such a salesman answer!
Dus hooguit incidentele artikelen (en dat moet je dan zelf maar uitproberen), geen volledige journals. Verdere informatie willen ze niet geven.