Isabella Spaans

Ontdekken waar je terechtgekomen bent

 Extended Research Team bij de opleiding Theater-, film- en televisiewetenschap

Zeker, we hebben ze allemaal laten “matchen”, maar toch… Wat begrijpen beginnende eerstejaars studenten nu eigenlijk van de leeromgeving waar ze aan de UU in terechtkomen? De praktijk van het college lopen, het huiswerk maken, de toetsen voorbereiden, dat krijgen ze allemaal snel genoeg mee. Voor je het weet staan ze zelfs weer in hun oude vertrouwde “we gaan naar school”-stand. Maar het feit dat dit een research universiteit is? Dat wij als docenten óók – soms zelfs voor het grootste deel van onze tijd – als onderzoeker werken en wij ons onderwijs daarom ontwerpen mede in relatie tot ons onderzoek? Dat het aanleren van de professionele vaardigheden van een onderzoeker een kernaspect is van universitair onderwijs? Hoe laat je dat alles ‘landen’ bij beginnende eerstejaars, anders dan als een abstract verhaal?

Wanneer je docent bent bij de bacheloropleiding Theater-, film- en televisiewetenschap (TFT), is deze uitdaging nog groter dan bij menig andere opleiding. Hoe hard we bij de voorlichting ook roepen dat wij géén gerichte praktijkopleiding bieden voor mensen die regisseur, filmmaker, acteur, of gewoon ‘televisiester’ willen worden, het blijft een kwartje dat slechts moeizaam wil vallen bij veel (aspirant) studenten die op onze bachelor afkomen. En als het uiteindelijk toch gebeurt – vaak pas in de cursussen op verdiepend en gevorderd niveau, waar onderzoek doen een stevige rol in speelt – dan valt dat kwartje vaak helemaal niet lekker. Het maakt het des te belangrijker om in een heel vroeg stadium van de studie, als switchen naar een andere opleiding nog geen ramp is, die verbinding tussen onderwijs en onderzoek voor onze studenten echt ervaarbaar te maken.

Nu we onder de vlag van BaMa 3.0 de tent toch stevig aan het verbouwen zijn bij Geesteswetenschappen, heb ik er in mijn cursus ‘geschiedenis van het medialandschap’ – een verplicht vak in de bachelor TFT, jaar 1, blok 1, en dus boordevol kersverse eerstejaars – maar eens een experimentje tegenaan gegooid op dit front. Samen met mijn studenten doe ik een mediahistorisch onderzoek dat op relatief korte termijn moet uitmonden in een publicatie. Vertrekpunt is een CfP (call for papers) voor een themanummer van het Tijdschrift voor Mediageschiedenis. De redactie vraagt daarin om bijdragen die laten zien of en zo ja hoe het Nederlandse film- en televisiepubliek in het verleden al making-of activiteiten ontplooide. Hedendaagse film- en televisiefans zijn daar dol op: uitvissen hoe een bepaalde scène opname-technisch in elkaar zit, die dan zelf namaken en op YouTube zetten; dat soort activiteiten. Maar deden filmfans al iets vergelijkbaars in bijvoorbeeld de periode dat film als massamedium nog relatief jong was? Met genoemde CfP als vertrekpunt en een door mij opgestelde lijst zoekvragen en aandachtspunten erbij, neemt iedere student in de cursus één aflevering onder de loep uit de jaargangen 1927, ’28 en ’29 van Het Weekblad Cinema & Theater. Destijds was dat hèt publiekstijdschrift voor liefhebbers van film en amusementstheater in Nederland. En ja, filmfans bleken toen al aan making-of activiteiten te doen, zo kan ik hier namens mijn Extented Research Team en vooruitlopend op de definitieve resultaten vast melden. Op 1 november moeten we een eerste draft van ons artikel aanleveren bij de redactie van het tijdschrift. Over hoe dat uitpakt en over de leerervaringen die zowel mijn onderzoekers als ik intussen opdoen, bericht ik u over enige tijd opnieuw op deze plaats.

André van der Velden – UD mediageschiedenis, Faculteit Geesteswetenschappen

Isabella Spaans